De Koninklijke Scherpschutters van de Veluwe 1867 - 1992

Voorwoord

Een schutter rond 1800 met volledige bepakking en gekleed in de 'kapotjas'. Het geweer is een M.71 Beaumont-Vitali legergeweer uit deze periode met opgezette bajonet.

Het komt slechts zelden voor dat een vereniging 125 jaar bestaat. Het is nog zeldzamer dat een vereniging die zulke diepgaande wijzigingen heeft ondergaan, zowel vanuit haar eigen organisatie als vanuit maatschappelijke ontwikkelingen, nog steeds zo springlevend is. Hoogtepunten en dieptepunten hebben zich voorgedaan, maar de Koninklijke Scherpschutters hebben met een vaste hand en een scherp oog zich steeds weten aan te passen aan gewijzigde omstandigheden. Dat vereist een bijzondere combinatie van flexibiliteit enerzijds en standvastigheid anderzijds. Veel van deze verworvenheden zijn bereikt door de inzet van enkelingen die zich met hart en ziel voor de vereniging en de schietsport hebben ingezet. Hiervan getuigt de lijst met namen van ereleden, en gelooft u mij, bij de Koninklijke Scherpschutters van de Veluwe is er meer nodig dan 25 jaar lid zijn om tot erelid benoemd te worden.

De Koninklijke Scherpschutters van de Veluwe zijn nauw verbonden met Apeldoorn. Veel van de Apeldoornse straatnamen waarin bekende Apeldoorners vernoemd zijn die hun steentje aan de ontwikkeling van het dorp en later de stad hebben bijgedragen zijn terug te vinden in de ledenregisters van de vereniging, als oprichters, bestuurders en leden. Het predikaat ‘Koninklijk’ mogen dragen schept verplichtingen ‘noblesse s’ oblige’. De vereniging heeft altijd getracht ‘het vaandel’ letterlijk en figuurlijk hoog te houden. Honderdvijfentwintig jaar lang zijn ze daar in geslaagd op en buiten de schietbanen. Het is mijn hoop dat deze geest en traditie in de komende jaren met onverminderd elan door de vereniging mag worden uitgedragen.

Ir. W. Krietemeijer, voorzitter.

Apeldoorn, 1992.